De Lieve Vrouw van Handel

Processiebruidjes anno 2010 (bron: Eindhovens Dagblad)

Dertiende brief, deel 2

Op sommige dagen vonden er bedevaarten hierheen plaats, of eigenlijk naar de Lieve Vrouw van Handel (een buurtschap van Gemert; het Mariabeeld hier is net zo beroemd als dat van Kevelaar of Scherpenheuvel). Vanuit alle dorpen in de Meierij, het Land van Ravenstein, Opper-Gelderland, het Land van Kleef en zo voort, stroomden dan enkele duizenden mensen hier naar toe. Toen ik een paar jaar geleden een deel van de Meierij en ook Gemert bezocht, heb ik er zelfs een bedevaart van Rotterdammers en nog andere Hollanders getroffen.

Men hield dan plechtige ommegangen of processies, al waren die godslasterlijk en akelig om te zien. Kijk maar, mijn vriend, hoe dat er toeging. Voorop liep een man met een kruis in zijn hand, die enkele woorden riep, die ik niet verstond, waarschijnlijk om de komst van de processie aan te kondigen. De klokken werden geluid en iedereen die binnen in huis was, begaf zich op straat. Dan volgde de hele stoet, bestaande uit een grote massa mannen, vrouwen en kinderen, die allemaal zongen of baden ter ere van Maria.

Enkele meisjes droegen een mand met bloemen en strooiden die over straat voor de processie uit. Hierop volgde een man, gehuld in een purperen mantel en met een doornenkroon op, wiens gezicht, handen en benen (hij liep op blote voeten) met rode verf bestreken waren als ware het bloed. Hij droeg een groot, rood houten kruis op zijn schouder en sleepte dat voort met de houding van iemand die zwaar gebukt gaat en voortdurend dreigt te bezwijken onder de last.