dinsdag 12 juli 2011

In Valkenswaard, een valkeniersanecdote

Achtste brief, deel 2

Gemeentewapen van Valkenswaard tot 1954
Bron: Nederlandse gemeentewapens
De lucht was nu geheel afgekoeld, het losse zand was vastgeregend en de hele schepping leek verjongd. Ik wandelde nu veel comfortabeler en plezieriger en kwam zonder enig ongeluk aan in Valkenswaard.

Dat is een heel mooi dorp dat zijn naam ontleent aan de valken, die hier vroeger voor de jacht werden afgericht. In vroeger tijden hadden alle valkeniers van alle vorsten in Europa hier hun winterverblijf en trainden hier hun valken. Dat bracht veel economisch voordeel voor het dorp.

Men zegt dat een valk alleen dat wild vangt, waarop hij is afgericht. De volgende anecdote, die mij verteld werd, lijkt dat te bevestigen: één van de koningen van Frankrijk had een valkenier die hem veel geld kostte. De biechtvader van de koning, een monnik die geen vriend van de valkenier was, adviseerde de koning om die man te ontslaan, omdat hij te veel kostte en dit soort jachtvermaak ook veel te veel tijd in beslag nam. Dat hoorde de valkenier toevallig en omdat hij begreep dat hij zijn bestaan kwijt zou zijn, als dit zou doorgaan, zon hij op een manier om het de biechtvader betaald te zetten.

Toen hij voor de winter thuisgekomen was, leerde hij een valk om op een monnikskap te vliegen, waarin hij wat lokaas voor de vogel had gestopt. Eenmaal terug in Frankrijk vroeg hij de biechtvader om toch vooral bij de eerste jachtpartij aanwezig te zijn, waarin deze toestemde. Maar zodra de valk was losgelaten en de monnik zag, viel hij hem aan, mishandelde de arme man enorm met zijn kromme snavel en scherpe klauwen en hij zou hem ongetwijfeld de ogen uit het hoofd gestoken hebben, als de valkenier hem niet had gered.

De brave, maar domme pater-biechtvader dacht dat dit zijn gerechte straf uit de Hemel was vanwege zijn vroegere gedrag tegenover de valkenier. Daarom, om voor zijn zonde te boeten, raadde hij de koning nu net zo sterk aan als hij het eerst had afgeraden, om de valkenier vooral bij zich te houden, aangezien de valkenjacht toch een volkomen onschuldig vermaak van vorsten was.

Geen opmerkingen: